Azot (N) Eksikliği: Azot Noksanlığı durumunda kök, sürgün ve yapraklarda gelişme yavaşlar. Yapraklar sararır ve daha sonra kahverengi nekrotik bir hal alır. Yaşlı yapraklar kırmızı mor renk alıp, dökülür. Tomurcuklar ölür, çiçeklenme ve meyve oluşumu azalır, dolaysıyla verim düşer. Hububatta kardeşlenme azalır ve dane verimi düşer. Aşırı Azot uygulaması, çok zararlı olabilir. Dokular gevşek oluşur. Bitkiler soğuk, hastalık ve zararlılara karşı hassaslaşır. Vejetatif dönem uzayarak, çiçeklenme ve meyve oluşumu gecikir.

Kükürt (S) Eksikliği:  Kükürt noksanlığı ender olarak görülür. Noksanlığı, nitrojen belirtilerine benzer. Bitkilerde kloroz, büyüme geriliği ve yapraklarda bazen kızarmalar oluşur. Bu belirtiler daha çok bitkinin geç dokularında görülür. Noksanlığı gidermek için amonyum sülfat gibi kükürt içeren gübreler verilir.

Fosfor (P) Eksikliği: Fosfatlar aynı zamanda hücrede uygun pH’yı sağlama açısından tampon olarak rol oynar. Fosfor noksanlığı sürgün, kök ve yapraklarda gelişme geriliği, çiçeklenmenin azalması, olgunlaşmadan dökülme, verim düşüklüğü gibi belirtileri ile nitrojen noksanlığı andırır. Fosfor noksanlığı durumunda, süper fosfat gibi fosfor gübresi mümkün olduğu derece köklere yakın verilmeli, bazen tohum ile birlikte aynı yere atılır.

Potasyum (K) Eksikliği: Noksanlık belirtileri çok değişmektedir. Yapraklar koyu mavi renk alır, bazen damar arası kloroz oluşur. Ayrıca yaprak uçları yanar, kenarları kahverengileşir. Yapraklarda kahverengi noktalamalar ve kıvrılmalar olur. Pamuklarda bazen potasyum noksanlığı görülür. Buna pamuk pası adı da verilmektedir. Bu bitkilerde yapraklar bronzlaşır, kenarları kahverengileşir, sonunda tamamen kırmızı kahverengi bir renk alır ve ölür. Kozalar ufak kalır ve açılmaz. Turunçgillerde damarlarda sararma ve yapraklarda kvrılmalar olur. Yeni sürgünler S şeklini alır.

Demir (Fe) Eksikliği: Demir noksanlığının, tipik belirtisi bitkilerde kloroz oluşumudur. Kloroz damarların yeşil, damar aralarının sarı bir renk alması şeklindedir.

Mangan (Mn) Eksikliği: Özellikle nötr ve alkali topraklarda noksanlığı görülür. Noksanlık belirtileri tipik klorozdur. Damar yeşil kalır. Yapraklarda nekrotik noktalar oluşur. Şiddetli noksanlığın görüldüğü yapraklar kahverengileşir ve solar. Noksanlık hem genç hem de yaşlı yapraklarda görülebilir. Mangan sülfatın toprağa verilmesi ile noksanlığı giderilir. Kök kahverengileşmesi, yapraklarda mor noktalar, kloroz, yaprak kenarlarında nekrozlaşmalar olur.

Magnezyum (Mg) Eksikliği: Noksanlık simptomları, önce yeşi yapraklarda noktalar ve damar aralarında sararma olarak başlar. Buna takiben klorotik bir durum alır ve kızarır. Yaprak uç ve kenarları yukarıya doğru kıvrılır ve sonuçta yapraklar bükülebilir. Noksanlığı, magnezyum sülfat verilerek giderilir.

Kalsiyum (Ca) Eksikliği: Kalsiyum noksanlığı, genellikle asidik topraklarda çok görülür. Noksanlık genellikle sürgün uçlarında görülür. Genç yapraklar içe doğru bükülür, kenarları şekilsizleşir ve nekrozlaşır. Bu yapraklarda ayrıca kahverengi yanma ve noktalanmalar oluşur. Kalsiyum noksanlığı, toprağa kireç verilerek önlenir.

Bakır (Cu) Eksikliği: Bakır noksanlığı hemen her tip topraklarda görülür. Noksanlığı durumunda, yapraklar gelişemez, mavi-yeşil renk alır ve nekrozlaşır. Hububat yaprakları solar, kenarları klorozlaşır ve uç kısmı nekrozlaşır. Başak tutumu azalır. Meyve ağaçlarında rozetleşme, kloroz ve geriye doğru ölüm görülür. Sebzeler gelişmeden kalır. Bakır noksanlığı toprak bakır sülfat verilerek önlenebilir. Bakır fazlalığı fitotoksik etki etmektedir.

Çinko (Zn) Eksikliği: Hemen her tip toprakta noksanlık görülmektedir. Bitkilerde görülen noksanlık belirtileri önce yaprak damarları arasında kloroz, takiben nekroz ve mor renkli piğmentasyondur. Yapraklar gelişmeden kalır, şekilleri bozulur, internodlar kısalarak rozetleşme oluşur ve meyve verimi düşer. Çinko noksanlığı durumunda, ağaçlara gözler açılmadan % 5’lik, açıldıktan sonra yapraklara % 1’lik çinko sülfat (ZnSO₄) atılır. Yapraklı dönemde atılacağı zaman eridiğinde nötr olması için kireç katılır.

Molibden (Mo) Eksikliği: Noksanlığında, noktalanmalar halinde kloroz ve genel sararma görülür. Bunu solgunluk, yanma, nekroz ve yaprak dökümü takip eder. Turunçgillerde sarı noktalanma ve yaprak dökümüne neden olur. Noksanlığın toprağa amonyum molibdat verilerek giderilir. Molibden fazlalığının oluşturduğu toksisite kloroz ve altın sarısı renk oluşturur.

Bor (B) Eksikliği: Bu noksanlığın kireçli topraklarda, kurak dönemlerde görülür. Saplar ve yapraklar kalınlaşır, şekilleri bozulur ve gevrekleşir. Kökler gelişmeden kalır, çiçek ve meyve oluşumu önemli derecede azalır. Bu hastalığın ilk berlirtiler genç yapraklarda bükülme ve gelişme geriliği olup, bu yapraklar sonuçta ölür. Diğer yapraklarda yanıklıklar oluşur, sararır ve toprak üstüne serpilir. Kökler çürür ve genellikle Phoma betae fungusu arız olur. Elma meyvelerinde kork iç çürüklüğü, kayısıda kahverengi nokta yine bor noksanlığı belirtileridir. Noksanlığının giderilmesinde toprağa 1.5-2 kğ/da boraks verilmelidir. Ayrıca aşırı bor verilmesi takdirde bodurlaşmaya neden olur ve yapraklarda kloroz nekroz olur ve bitki gelişmeden geri kalır.

Klor (Cl) Eksikliği: Genellikle deniz kenarlarındaki topraklarda noksanlığı sıkça görülmektedir. İyi drene olan kumlu topraklarda klor noksanlığına rastlanmaktadır. Noksanlığı durumunda domates yapraklarında apikal solgunluk ve kloroz görülür. Buna takiben brozlaşma ve nekroz oluşur. Meyve oluşumu geriler.

Çinko bitkini normal gelişmeleri için gerekli olan makro elementlerden bir değildir.